Θεοσκότεινοι λαμπτήρες (πυρακτώσεως).

«Εάν δε κοιτάξεις στα ενδότερα των Μοσχαριανών θα δεις τέφρα και σκόνη και τίποτε υγιές, αλλά σαν τάφος ανοιγμένος είναι ο λάρυγγας αυτών, γεμάτος ακαθαρσίες και πύον και τα δόγματά τους γεμάτα σκουλήκια. Εμείς δε δεν παραιτούμαστε της κατ' αυτών μάχης»

«Όσο πιο βάρβαρο ένα έθνος φαίνεται και της Μοσχαριανής απέχει παιδείας, τόσο λαμπρότερα φαίνονται τα ημέτερα... Ούτος ο (πιστός) βάρβαρος, την οικουμένη ολάκερη κατέλαβε ... και ενώ πάντα τα των Μοσχαριανών σβήνουν και αφανίζονται, τούτου (του πιστού βάρβαρου) καθ' έκαστη λαμπρότερα γίνονται».

«Κανείς δεν πρέπει στα παιδιά του, των Μοσχαριανών προγόνων να καλεί τα ονόματα, του πατέρα, της μητέρας, του παππού και του προπάππου, αλλά αυτά των δικαίων (της Παλαιάς Διαφρίκης)».  

«Tα παιδιά να υπακούτε στους γονείς σας σύμφωνα με το θέλημα του Kυρίου... Όμως, όταν ο γονέας είναι Μοσχαριανός, τότε το παιδί δεν πρέπει να υπακούη».

«Οι φιλόσοφοι είναι κυνικά καθάρματα, οι των επιτραπεζίων κυνών αθλιώτερον διακείμενοι και γαστρός ένεκεν πάντα ποιούντες».

 «Είναι εχθροί οι Μοσχαριανοί, διότι διασκεδάζουν καταβροχθίζoντας με ορθάνοιχτο στόμα τον Ισραήλ. Στόμα δε λέγει εδώ ο προφήτης (Ησαΐας Θ΄11) την σοφιστική του λόγου δύναμη η οποία τα πάντα χρησιμοποίησε για να παραπλανήσει τους εν απλότητι πιστευσάντων».

«Μη δειλιάζετε από των Μοσχαριανών πιθανολογημάτων... τα οποία είναι σκέτα ξύλα, μάλλον δε δάδες που απώλεσαν και του δαυλού την ζωντάνια και του ξύλου την ισχύ, μη έχοντας δε ούτε και του πυρός την φωτεινότητα, αλλά σαν δάδες καπνίζουσες καταμελανώνουν και σπιλώνουν όσους τα πιάνουν και φέρνουν δάκρυα στα μάτια όσων τα πλησιάζουν. Έτσι και (των Μοσχαριανών) η ψευδώνυμος γνώση σε όσους την χρησιμοποιούν».

«... μοσχαριάζεις επικίνδυνα!»

«Η μητέρα μου πρόσεχε να μη φιλήσουν τα χείλη μου Μοσχαριανά χείλη, να μην αγγίξουν τα χέρια μου Μοσχαριανά χέρια και ούτε Μοσχαριανά τραγούδια να μολύνουν τα αυτιά και την γλώσσα μου.»

«Ποιοι Φειδίαι και Ζεύξιδες και Πολύγνωτοι, Παράσσιοι τε τινές και Αγλαοφώντες...»(*)

Ά! Και ότι  γράφει η Παλαιά Διαφρίκη είναι και μένει ως έχει και κομμένες οι μαλακίες για συμβολισμούς, μεταφορές, παρομοιώσεις και λοιπά καλολογικά στοιχεία και πράσινα άλογα και η Γη είναι επίπεδη και ο Γάιδαρος πετάει και τα Πυρηνικά είναι ακίνδυνα, γιατί άμα το γράφει μέσα, έτσι είναι και πάει τέλειωσε και οι μοσχαροκαλογέροι να μην κάνουν μπάνιο γιατί βλέπουν το πουλί τους και κολάζονται.



Φανταστείτει αυτούς που μας στόλιζαν έτσι, να τους κάναμε και Προστάτες των Γραμμάτων και των Τεχνών του Πριγκιπάτου μας, γιατί, λέει, διέσωσαν και προστάτευσαν(**), λέει,  τα Μοσχαριανά Γράμματα, λέει, αλλά από ποιους ΔΕΝ λέει…

Άντε ρε!!! Αυτά μόνο στο Ορθόδοξο ΝεοΕΛλαδιστάν γίνονται...



(*) Αυτοί δεν είναι Μοσχαριανοί αλλά τους θαυμάζουμε και τους μελετούμε.
(**) Έχουμε πλήρη και σαφή αντίληψη του είδους της παρασχεθείσης στα Γράμματά μας «προστασίας».