Ανμπηλίβαμπλ metaσουρρεάλ (λίαν αγαναχτισμένον και σιχτιρικόν)

Ο πλέον εγωπαθής και αδίστακτος αμοραλιστής μας εγκαλεί για τον εγωισμό μας, τον προσωπικό και τον συντεχνιακό. Και μας κατηγορεί ότι υποθάλπουμε την ανομία. Βέβαια, εικοσπέντε χρόνια σε υπουργεία δεν πήρε πρέφα καμία ανομία από τίποτε Τσουκάτους, Μαντέληδες, Τσοχατζόπουλους κουλουπου κουλουπου κουλουπου, τίποτα δε κατάλαβε να γίνεται τριγύρω του, όλα ήσαν καλώς καμωμένα. Ή βλάκας ήτανε ή υπέθαλψε κι αυτός το κάτι τις. 

Ο άλλος που όταν πλήρωσε τελευταία φορά στη ζωή του εισιτήριο ήταν φοιτητικό και που έκτοτε έχει τζάμπα εισιτήρια σε όλα τα μέσα, τζάμπα γραφεία, τζάμπα προσωπικό, τζάμπα τηλέφωνα, τζάμπα κινητά, τζάμπα γραμματόσημα, τζάμπα αυτοκίνητο, τζάμπα κομπιούτορες, τζάμπα γκατζετάκια και τζάμπα μαγκιά, ενόσω απολαμβάνει το τζάμπα ως καθεστώς,   ποινικοποιεί το τζάμπα ως διαμαρτυρία. Τζάμπα πράμα, δε βαριέσαι!

Και τώρα που είπα «δε βαριέσαι» θυμήθηκα τον άλλο που έχει στην ευθύνη του ένοπλους με το σήμα των SS στο κράνος, μπασκίνες που αποφασίζουν και διατάσσουν απαγόρευση της κυκλοφορίας και συνάθροισης άνω των δύο ατόμων, που πλέκει φράχτες, που παίζει στο Στοίχημα τον Παλαιοκώστα κι όλο κουβά πάει και που διαμαρτύρεται γιατί δεν καταλαβαίνουμε την τόσο πολλή και τόσο τρυφερή και στοργική προστασία που μας παρέχει. Αυτός ο καψερός δεν είναι υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ αλλά υπουργός ΠΡΟΔΕΡΜ…

Κι ο παράλλος ο κλαψιάρης που έχει ξεσκίσει τις εργασιακές σχέσεις και το σύστημα Υγείας χτυπιέται απού καταΐ π’ λέν κι στου χουριό μ’, ότι οι άνθρωποι που φτώχυναν κατά 40% και οι 700.000 (επίσημοι) άνεργοι με +5,3% πληθωρισμό και τα -9,2% έσοδα του κράτους, του διαμηνύουν με e-mail και με fax ότι θέλουν κι άάάλλο κι άάάλλο κι άάάλλο!  

Να σου κι άλλη η καρακαηδόνα που γουστάρει βί άι πί και καλά κάνει, αλλά να το ξηλωθεί η ίδια το τριαντάρι και να μη με βάλει να της το πληρώσω εγώ… άει σιχτίρ μωρή γκιόσα πού  ‘χες και στο ΚΤΕΛ στο χωριό σου βί-άι-πί…!     

Έχουμε και το κατοικίδιο, τη γατούλα που τους τρίβεται αυτάρεσκα γουργουρίζοντας, που βρήκε λέει κακουργήματα στους κομιστές των λαθρομεταναστών αλλά δε βρήκε κάτι το αξιόμεμπτο σ’ αυτούς που τους είχαν σκλάβους στη δούλεψή τους τόσα χρόνια κι ούτε μπήκε βέβαια στον κόπο να τους βρει. Αλλά μην είμαστε άδικοι, κουράστηκε το γατουλίνι μου τελευταία πάρα πολύ, γιατί το να φορτώσεις με αναστολή και 5 χιλιάρικα τον Tolis των 5,5 μυρίων και μ’ αναστολές και τρίμηνα τους άγιους του Άθωνα ανθρώπους είναι πολύ βαριά και υπεύθυνη εργασία κι όχι παίξε-γέλασε όπως εκ πρώτης όψεως φαίνεται.

Και πάνω στην ώρα έρχονται κι οι εργοδότες τους και τους λένε ότι τζάμπα ξεσκίσανε το σύμπαν μέχρι τώρα και δεν προχωράει η δουλειά και ξεπουλάτε όσο-όσο… Τσαντίζεται με χρονοκαθυστέρηση ο εγωπαθής SuperGAΠ και τους μπήζει μια φωνή ότι μεις είμαστε λέυτερη κι ανεξάρτητη και κυρίαρχη ως χώρα κι ότι αποφασίζουμε μαναχά μας για τα δικά μας κι ότι είμεθα εθνικώς υπερήφανοι και κυρίαρχοι ως λαός και το ότι οι τροϊκανοί κανονίζουν τα πάντα με μια υπογραφή Παπακωνσταντίνου κι έχουν γραμμένα στα τέτοια τους και Συντάγματα και Νόμους και Βουλές και Κοινοβούλια και Λαούς και αντιδράσεις είναι μια ανάξια λόγου λεπτομέρεια χωρίς καμία πρακτική αξία. Κι αν δεν τον πιστεύουμε ν’ ανοίξουμε την τηλεόραση που το λέει το MEGA και ο ΣΚΑΪς στις ειδήσεις. 

Κι έτσι εμείς τον πιστέψαμε ότι έτσι γίνανε τα πράματα και οι τροϊκανοί βγάλαν μεγάλη γλώσσα κι ότι ο υπεύθυνος(έ;;!!;!;) πυροθυπουργός (εκ του «της πυρκαγιάς») δεν είχε πει το μεγάλο «μάλιστα εηφέντη μ’» στα 50 δις αποκρατικοποιήσεων κι ότι δεν τους είπε κατόπιν «αφεντικό θα βγω να σας μαλώσω αλλά στα ψέματα θα το κάνω για να ησυχάσει η πλέμπα και να ξέρετε ότι εγώ το χέρι που με ταΐζει ποτέ μα ποτέ δεν το δαγκώνω, βλέπετε εκτός από υποτακτικός σας τυγχάνει (θεωρητικά πάντα) να είμαι και εκλεγμένος πρωθυπουργός  (θεωρητικά πάντα) μιας ανεξάρτητης, κυρίαρχης και δημοκρατικής (θεωρητικά πάντα) ευρωπαϊκής χώρας» κι αυτοί τού ’πανε «καλά, αλλά μη το παρατραβήξεις γιατί θα γίνεις χειρότερο ρεζίλι απ’ ότι είσαι τώρα». 

Κατά τα λοιπά, πιάσε κομπιουτεράκι και κάνε τις πράξεις: Εξακόσια τα δις στην Ελβετία δια έντεκα τα εκατομμύρια στην Ελλάδα μας κάνει χοντρά-χοντρά πενηταπέντε χιλιάρικα  το κεφάλι, διότι όλοι μαζί τα φάγαμε και τα στείλαμαν και στη UBS οι απάτριδες. Πέρσι μάλιστα, σαράντα δις βγάλανε και οι τελευταίοι εβδομηντατρείς χιλιάδες καθυστερημένοι. 

Ηθικόν δίδαγμα: τι σου είναι ο Έλληνας βρε παιδί μου, όλα για τη τελευταία στιγμή τ’ αφήνει… τς τς τς!

Ευτυχώς, δε λες που ήτανε κι αυτό 

το δεύτερο το ποίημα  στο «Βικελίδης» 

και γλυτώσαμε την βαριά κατάθλιψη 

και για τη βδομάδα που έρχεται;