Από το ορεινό Αρταpulco...

Ως καλό Μηρυκαστικό που σέβεται τον εαυτό του, αποφάσισα να περάσω ολίγα εικοσιτετράωρα στο ορεινό Αρταpulco, φιλοξενούμενο σε εξοχική κατοικία κάπου στο τέρμα θεού αρχή αλλάχ...

Πραγματικά δέντρα με χλωροφύλλη, όχι πλαστικά
και χωρίς κηπουρό να τα προσέχει.

Κατ' αρχήν, για τους κ.κ. Υπουργούς Παρακράτους, Ταγμάτων Εφόδου και Σάμινας κυρ-Χρήστο και δεικεωσύνις κυρ-Μίλτο και την επιτροπή Σοφών και Πάσχων που θα μου βγάλει την κατσούλα (εσείς στο ΝεοΕΛλαδιστάν το λέτε κουκούλα) και θα με σύρουν στα κάτεργα, θα με βρούν αν ακολουθήσουν τις ταμπέλες...

Όταν κανένα χωριό δεν ανέχεται να είναι κάτω από κάποιο άλλο
σε μία και μοναδική ταμπέλα.

Το ορεινό Αρταpulco προσφέρεται για να δεις όλα τα άστρα στον νυκτερινό ουρανό και να ακούς μονάχα την αναπνοή σου (εκτός αν ο πιο κοντινός γείτονας -στο ενάμιση χιλιόμετρο- αποφασίσει να δει τον Εζέλ στο διαπασών @#^&%@@)**!#). Να χορτάσει το μάτι σου με όλες τις αποχρώσεις του πράσινου, ειδικά εκείνου της νέας βλάστησης που σου αναπτερώνει το ηθικό και σου δίνει μια ελπίδα θέλεις-δε θέλεις...

Ανοίγοντας την πόρτα το πρωί όσο ψήνεται ο καφές...

Παμήτι παρακάτ... Κατηφορίζουμε προς το χωριό για την δέουσα σπονδή προς τον Μέγα Σουβλακέα.

Φραπέδες δύο, σοκλάτες δύο, πιτόγυρα (διαμέτρου 4 ιντσών, περίπου 11 εκατοστών) τέσσερα, λουκάνικο μερίς (τεμάχια τέσσερα συνολικού μήκους 48 εκατοστών) μία, ποσότης καλαμακίων χοιρινών, ποσότης γεωμήλων τηγανητών και ποσότης ζύθου πράσινου: ικαναί. Λογαριασμός: € 27,50... 

Η θέα από τον Βωμόν του Μεγάλου Σουβλακέως.

 Βεβαίως, εις παρακείμενον χωρίον παγωτά τρία (έκαστον δύο μπάλαι μετα σιροπίου, εις φραπές και εις οθωμανικός καφές) € 8,30. 

Ας εγκαταλείψουμε όμως τις γαστριμαργικές αναζητήσεις και ας έρθουμε στα περίεργα... Το οδικό δίκτυο μοιραζόμαστε αρμονικότητα δύο αυτοκίνητα, μια μοτοσυκλέτα εντούρο, μία ντουζίνα αμνοί και τέσσαρες αίγες. 

Προσοχή! Οι κλίσεις του δρόμου δεν είναι οφθαλμαπάτη!!!

Παρότι τα δύο τελευταία ήσαν εξόχως φιλήσυχα και επιδείκνυαν συμπεριφοράν εξαίρετον, μία εκ των αιγών, η μέλαινα και κοτσωνάτη, εξαίφνης και όλως αιφνιδίως, κατελήφθη υπό δαιμονίου που απέστειλεν ο Σαλατανάς αυτοπροσώπως, και εφιλοδώρησεν την οπισθίαν θύρα του συνοδηγού με τέσσαρας κουτουλιάς, ικανάς δια τέσσερας ωραιοτάτας γούβας εις την λαμαρίναν... στα καλά του καθουμένου και μηδεπόποτε και ουδόλως προκληθείσα.

Ενδομηρυκαστικές αψιμαχίες με μόνο υλικές ζημίες.

Το ζήτημα θεωρήθηκε λήξαν αφού η αιξ εξεδιώχθη εκφοβισθείσα από εκτοξευθέντα κούτσουρα δια το τζάκι και απειλές ότι επί του εξ αυτών πυρός θα εξιλεωθεί δια τις μιαρές της πράξεις έναντι του Μεγάλου Σουβλακέως του Σύμπαντος... Μετά την ηρωική και νικηφόρα μάχη μου με την αίγα και (αποκλειστικά και μόνον) για να μην αμαυρωθεί η φήμη των μηρυκαστικών ως ζώων φιλησύχων και ειρηνικών, ζήτησα από την ομήγυρη να πει ότι η επίθεσις εγένετο από μιαν άρκτον γκρίζλυ, όμως ουδείς ήθελεν να κοντραριστεί με τον Αρκτούρον. Κατόπιν διαπραγματεύσεων συμφωνήσαμε να πούμε ότι επρόκειτο περί αγέλης αγρίων λύκων.

Ως γνωστόν τοις πάσιν, στο Αρταpulco έχουμε και την Hollylake (και Hollywoods έχουμε άφθονα αλλά εκκρεμεί το ζήτημα της ονομασίας με κάποιους υπερατλαντικούς σφετεριστές) της οποίας όμως η στάθμη ήταν απελπιστικά χαμηλή...

Λιγοστό το νερό στην τεχνητή Λίμνη Πουρναρίου...

Ελπίζουμε σε μπόλικες βροχές τον χειμώνα ετούτο...

Βέβαια, σ' ένα εξοχικό στο πουθενά που θα θελήσεις να ξεφυλλίσεις κάτι, ποτέ δεν ξέρεις τι θα ξετρυπώσεις...   

Down Town, No 30, 14-20 Ιουνίου 1996, Τιμή δραχμαί 500 (=  € 1,47)
Ήταν ο Πέτρος Κωστόπουλος τόσο φτηνός;;;

Χα! Κάποιοι θα νοσταλγήσουν πολύ... πάάάάρα πολύ!!!

Αυτά περί του Ορεινού Αρταpulco... σε δυό-τρία εικοσιτετράωρα που θα ξαναπιάσω τον ρυθμό της επικαιρότητας τα ματαξαναλέμε!

ΥΓ άσχετο προς τον γραφικό τύπο που επιμένει ότι το Rio Menideiro δεν έχει Διεθνές Αεροδρόμιο:   

Κι αυτό στη φωτογραφία για τι το κόβεις ακριβώς; Για χλοοκοπτικό; 

Άντε ρε! Τι μας πέρασες εδώ; Υπανάπτυκτους ή τριτοκοσμικούς; 

Κοσμικοί είμεθα κύριε, κοσμικοί και κοσμοπολίτες... 

Κακομαθημένε!