Εισέλθω προς τη τρέλλα μου, εισέλθω προς...!

Μια απορία...

Τι σημαίνει στην Ελληνιστική (Αρχαία Ελληνική) Γλώσσα η έκφραση:
"εισέρχομαι προς" μια γυναίκα;;;;

Γιατί το ρωτάω; Διότι στη Γένεση, όταν η Σάρα απελπίστηκε που δεν έκανε παιδί στον Αβραάμ, του έδωσε ένα τρυφερούδι, τη δούλα Αγάρ και ο υπερήλικας Αβραάμ την κατέστησεν έγκυο δια της πατροπαραδότου μεθόδου της συνουσίας. Κι αν δε με πιστεύετε, να πως περιγράφει ο Μεγαλοδύναμος στη Γένεση το πήδημα:

"είπε δε Σάρα προς Αβραάμ "Ιδού συνέκλεισε με Κύριος του μη τίκτειν, είσελθε ούν προς την παιδίσκην μου, ίνα τεκνοποιήσωμεν εξ αυτής... (ο Αβραάμ) εισήλθε προς Αγαρ, και συνέλαβε, και είδεν ότι εν γαστρί έχει..." (Γένεσις ιστ΄2)

Αλλά και για τη Ραχήλ μαθαίνουμε, πάλι από τον Πανάγαθο απ' ευθείας, ότι "και έδωκεν αυτώ Βαλλάν, την παιδίσκην αυτής αυτώ γυναίκα, και εισήλθε προς αυτήν Ιακώβ" (Γένεσις λ,4)

Μα για μισό... κι εκείνος ο μπερμπάνταρος ο Δαβίδ, όταν είδε τη Τζούλια Αλεξανδράτου της εποχής εκείνης να λούζεται, δεν έστειλε τους δικούς του να του τη φέρουν και, όπως λέγει ο Πάνσοφος Δημιουργός μας, "...έλαβε αυτήν και εισήλθε προς αυτήν, και εκοιμήθη μετ'αυτής, και εν γαστρί έλαβεν η γυνή..." ;;;;;(Σαμουήλ Β΄ια 2-21)

Ως εκ των άνω συνάγεται ασφαλώς, το "εισέρχομαι πρός" είναι η formal έκφραση του αγοραίου "τι σου κάνω μάνα μου". Σα να λέμε ότι ο Δαβίδ όταν συνάντησε τον Γολιάθ του εισήλθε προς τη μάνα ή ο Σαμψών όταν μάκρυναν τα μαλλιά του και γκρέμισε το ναό πάνω στους Φιλισταίους, τους εισήλθε προς το κέρατο.

Άρα, τι ακριβώς εννοεί ο Θεόπνευστος Ευαγγελιστής Λουκάς στο κεφάλαιο Α, στους στίχους 26-35;

"...απεστάλη ο άγγελος Γαβριήλ...προς παρθένον μεμνηστευμένη ανδρί, τώ όνομα Ιωσήφ, εξ οίκου Δαυίδ, και το όνομα της παρθένου Μαριάμ, και εισελθών ο άγγελος προς αυτήν είπε, "χαίρε κεχαριτωμένη"...η δε ιδούσα διεταράχθη επί τω λόγω αυτού, και διελογίζετο, ποταπός είη ο ασπασμός ούτος, και είπεν ο άγγελος αυτή "Μή φοβού Μαριάμ...και ιδού συλλήψη εν γαστρί και τέξη υιόν, και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν..."

Δηλαδής ο Άγγελος Κυρίου και η μικρά και μεμνηστευμένη μετά του (πάλιν υπέργηρου σαν τον Αβραάμ) Ιωσήφ Μαριάμ εκαρύκωσαν τον κόνικλον κανoνικότατα, γήινα κι ανθρώπινα  , της δε παιδίσκης το όλον σκηνικό ουδόλως της άρεσεν καθότι τα προκαταρκτικά της φάνηκαν ποταπός ασπασμός;;;;;

Είδες τι μαθαίνει κανείς αν διαβάζει τα blogs του καθηγητή Στέλιου Φραγκόπουλου;;;