Γράφαμε τις προάλλες για ποια πετρελαιοκηλίδα μιλάμε και κάναμε, μάλιστα, ευφάνταστα σενάρια SciFi για, άκουσον-άκουσον, διαρροές πετρελαίου στον ταλαίπωρο Αμβρακικό (κατά κόσμον Artapulco Bay), από της εγκαταστάσεις της ShΕΛ στο Καρβασαραΐμπο (ελληνιστί: Καρβασαράς ή Αμφιλοχία).
Γράφαμε τις ακόμα πιο προάλλες για τον Άραχθο (κατά κόσμον Rio de La Plarta) που τσάκισε το μικρό φράγμα του Ιμαρέτ που έλεγχε τη ροή του νερού που αρδεύει τον κάμπο και έθετε σε κίνδυνο το Γιεφύρι της Άρτας κι ότι θα χρειαζόμαστε έγγαμο πρωτομάστορα οσονούπω…
Όλα αυτά μαζί, λοιπόν, ήρθαν να συγκεραστούν στο Ιμαρέτ. Το Ιμαρέτ είναι το Οθωμανικό Πτωχοκομείο της Άρτας, ένα κυκλικό και ιδιαίτερο οικοδόμημα σε ένα παραδεισένιο περιβάλλον που έδωσε το όνομα στην περιοχή και οι Αρτινοί συνεχίζουμε να το αποκαλούμε έτσι, σε πείσμα της νεοΕΛληνορθόδοξης politically correct ονομασίας «Ελαιούσα»… Αν, λοιπόν, αναρωτιέστε πόθεν προέκυψεν ο τίτλος του υπέροχου βιβλίου του Γιάννη Καλπούζου (ψηφίστηκε και πήρε το βραβείο αναγνωστών Ε.ΚΕ.ΒΙ. για το 2009), έχετε την απάντηση!
Εκεί, λοιπόν, στο Ιμαρέτ υπάρχει ένα εργοστάσιο χυμοποίησης που ακούει στο όνομα ΕΣΠΕΡΙΣ και που, πιστό στη μοίρα της κάθε παραγωγικής μονάδας στο Los Artales, παραμένει ανενεργό και εγκαταλελειμμένο για πολλά-πολλά χρόνια, συμβάλλοντας και αυτό -ως οφείλει άλλωστε- στην καταβαράθρωση κάθε έννοιας «ρυθμών ανάπτυξης» της περιοχής.
Μόνο που το εν λόγω εργοστάσιο, από την παλιά καλή εποχή που δούλεψε για τελευταία φορά, φρόντισε να κρατήσει στις δεξαμενές του καμιά εικοσαριά τόνους μαζούτ. Με τα χρόνια, μέταλλα είν’ αυτά και οξειδώνονται κι αδυνατίζουν, βάνες είν’ αυτές και χαλαρώνουν, μαλάκες κυκλοφορούν αδέσποτοι και παίζουν μ’ ότι βρουν μπροστά τους, ποιος ξέρει τι και πως, η διαρροή μαζούτ στην κύρια αρδευτική τάφρο ξεκίνησεεεεεε… ακριβώς εκεί, στο φράγμα του Ιμαρέτ που αρδεύει τον κάμπο και καταλήγει στον Αμβρακικό!
Η διαρροή έγινε αντιληπτή, τυχαία από περαστικούς, μετά από τέσσερις – πέντε μέρες και ειδοποιήθηκαν οι αρχές οι οποίες έλαβαν και μέτρα, και πόδια, και ίντσες, και λεύγες, ότι παίρνονται τέλος πάντων . Πάντως τέσσερα με πέντε τονάκια από αγνό παρθένο και φυσικώς πεπαλαιωμένο μαζούτ κύλισε στις όχθες και ευτυχώς, επειδή έβρεχε τις προηγούμενες μέρες και ανάγκες για άρδευση δεν υπήρχαν, η ροή νερού προς τον κάμπο ήταν πολύ περιορισμένη… αλλά η μαύρη λάσπη στρογγυλοκάθησε στις όχθες και το πετρέλαιο αμέριμνο επέπλεε στο νεράκι!
Ο νυν νομάρχης και υποψήφιος δήμαρχος του νέου διευρυμένου Καλικράτειου δήμου Αρταίων άδραξε την ευκαιρία να γίνει ο Μπάρακ Ομπάμα της νέας Αμβρακίας… Αν και δεν είναι θέμα της Νομαρχίας γιατί η τάφρος είναι ευθύνη του ΤΟΕΒ (Τοπικός Οργανισμός Εγγείων Βελτιώσεων) που δεν ανήκει στη νομαρχία, εν τούτοις μας έκανε τη χάρη να επέμβει, να βγει στα κανάλια, να καλέσει ειδική εταιρεία καθαρισμού από τη θεσσαλονίκη, να φωτογραφηθεί για τις εφημερίδες, να συνεργαστεί με τον νυν δήμαρχο και πιθανό αντίπαλό του στις εκλογές, να δώσει συνεντεύξεις, να συσκεφθεί με τη ΔΕΗ και την περιφερειάρχη, να εκδώσει ανακοινώσεις, και τελικά να δώσει 70.000 €υρώ που, όπως λένε διάφοροι κακεντρεχείς, όχι δε φτάνουν για σκούπισμα και φασίνα αλλά μόλις για να χώσουμε τη σκόνη κάτω απ’ το ταπέτο. Σοβαρότης μηδέν δηλαδή!
Ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου, για να τη σκαπουλάρει τράβηξε και μια μήνυση κατ’ αγνώστων για δολιοφθορά και το δούλεμα καλά κρατεί…
Τέσπα, το μαζούτ φαίνεται να μην έφτασε τελικά στον Αμβρακικό, αλλά δικαίως οι Ενεργοί Πολίτες Αμβρακικού επανέρχονται δριμύτεροι στην ωρολογιακή βόμβα των εγκαταστάσεων αποθήκευση πετρελαιοειδών της Αμφιλοχίας:
ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ
47100 Ανέζα – ΑΡΤΑ
Αρ. Πρ. 07/20.06.10
Προς 1. Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής2. Βουλευτές νομών Άρτας, Αιτωλοακαρνανίας και Πρέβεζας
κοιν. - Μ.Μ.Ε.
Θέμα: Άμεση απομάκρυνση όλων των δεξαμενών καυσίμων από τον Αμβρακικό.
Κυρία Υπουργέ, κύριοι Βουλευτές,
Η πρόσφατη διαρροή μαζούτ στον ποταμό Άραχθο, πρέπει να μας αφυπνίσει και να δράσουμε όλοι μαζί για την άμεση απομάκρυνση όλων των δεξαμενών καυσίμων από τον κλειστό Αμβρακικό Κόλπο.
Την τελευταία 10ετία είχαμε 7 προσαράξεις δεξαμενόπλοιων μέσα στον Αμβρακικό και σε μια απ αυτές το πλοίο μετέφερε υγρή πίσσα, αλλά ευτυχώς επικρατούσαν ευνοϊκές καιρικές συνθήκες και δεν προκλήθηκε διαρροή και οικολογική καταστροφή.
Δεν μπορούμε όμως να ρισκάρουμε κάθε φορά και να επαναπαυόμαστε ότι δεν πρόκειται να συμβεί αυτό το κακό εδώ σ εμάς. Η οικολογική καταστροφή στο Κόλπο του Μεξικού και το κόστος της όποιας αποκατάστασης του θαλάσσιου περιβάλλοντος είναι τεράστιο και αμφίβολο μετά από πόσα χρόνια μπορεί να επανακάμψει το οικοσύστημα της περιοχής. Η οικολογική καταστροφή που προκάλεσε η βύθιση του δεξαμενόπλοιου ΕΡΡΙΚΑ σε ανοικτό ωκεανό στις ακτές της Γαλικίας στην Ισπανία είχαν τεράστιες επιπτώσεις στο οικοσύστημα της περιοχής.
Εμείς τι περιμένουμε και δεν απομακρύνουμε τις δεξαμενές καυσίμων μέσα από ένα κλειστό προστατευόμενο Κόλπο;
Παρακαλούμε κυρία Υπουργέ και κύριοι βουλευτές να δρομολογήσετε άμεσα την απομάκρυνση όλων των δεξαμενών καυσίμων από τον Αμβρακικό, γιατί οι ευθύνες σε μια ενδεχόμενη οικολογική καταστροφή θα είναι μεγάλες και οι βλάβες στο οικοσύστημα του Αμβρακικού μη αναστρέψιμες.
Ο Πρόεδρος
Παύλος Χαραλάμπους
Κι εδώ μιλάμε για 300 κυβικά μέτρα (300.000 λίτρα) και καμία νομοθετική πρόβλεψη - υποχρέωση για διπύθμενα τάνκερ, που σημαίνει ότι κάθε σαπιοκάραβο μπορεί να μπαίνει στον Αμβρακικό και να φορτώνει και να ξεφορτώνει πετρέλαια!
Έχουμε όλα τα εχέγγυα για να γίνει ανά πάσα στιγμή ο Αμβρακικός ένας εφιάλτης.
Έχουμε λύματα χοιροτροφικών μονάδων που οι βιολογικοί τους δουλεύουν κάθε χριστούγεννα ή πάσχα κάθε τρίτης δίσεκτης χρονιάς, λόγω κόστους όπως ισχυρίζονται οι χοιροτρόφοι.
Έχουμε ανεξέλεγκτες και αυξανόμενες ποσότητες φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων απ’ τον κουρασμένο κάμπο που στραγγίζουν στον Άραχθο και τον Λούρο και καταλήγουν στον Αμβρακικό.
Έχουμε δραματική μείωση της εισρέουσας πλούσιας θρεπτικής ιλύος των δύο ποταμών που εκβάλουν στον Κόλπο λόγω των τριών φραγμάτων της ΔΕΗ στη ροή τους.
Έχουμε μείωση της (ήδη μικρής) ανανέωσης των νερών από το Ιόνιο με την ακόμη μεγαλύτερη στένωση του στομίου του προς αυτό, από επιχωματώσεις για την κατασκευή μιας μαρίνας.
Έχουμε εκατοντάδες τόνους ψαριών σε ιχθυοκαλλιέργειες, που ο μαζικός θάνατός τους (όπως έχει συμβεί και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν) είναι κάτι όχι έκτακτο αλλά αναμενόμενο.
Έχουμε άρχοντες και αρχές κάθε επιπέδου που στερούνται παντελώς κάθε υπευθυνότητας και κάθε σοβαρότητας.
Έχουμε απίστευτη τύχη που ακόμα ο Αμβρακικός βγάζει φρέσκο ψάρι, απίστευτες κουτσομούρες και θεϊκές γάμπαρες (γαρίδες γίγας) που ζούνε πάμπολλες οικογένειες ψαράδων, που στις βόρειες λιμνοθάλασσές του έχει ονειρεμένους βιότοπους σπάνιων ειδών (αργυροπελεκάνοι κλπ), φυσικά διβάρια (που ανήκουν στο ιερατείο βέβαια, αλλά ευτυχώς δε τα τσιμεντώσανε ακόμα προς δόξαν Κυρίου, αλλά ξεζουμίζουν με νοίκια όσους τα χρησιμοποιούν), παράλια χωριά που μπορείς να ξεκουράζεσαι και να απολαμβάνεις τα μπάνια σου…
Σε απλά Ελληνικά, το ότι δεν έχουμε γίνει ιδανικοί αυτόχειρες μέχρι σήμερα, είναι από καθαρή τύχη!
Διαβάστε την ειδησιογραφία από το EPIRUS GATE κάνοντας 1 και 2 και 3 και 4 και 5 και 6 και 7 και 8 και 9 κλίκ. και
Διαβάστε και το ΚΕΝΤΡΙ που ξέρει πολλά και δε μασάει τα λόγια του κλίκ, ματακλίκ και ξαναματακλίκ.
