Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Ποια πετρελαιοκηλίδα είπατε;;;


Γράφαμε τις προάλλες για ποια πετρελαιοκηλίδα μιλάμε και κάναμε, μάλιστα, ευφάνταστα σενάρια SciFi για, άκουσον-άκουσον, διαρροές πετρελαίου στον ταλαίπωρο Αμβρακικό (κατά κόσμον Artapulco Bay), από της εγκαταστάσεις της ShΕΛ στο Καρβασαραΐμπο (ελληνιστί: Καρβασαράς ή Αμφιλοχία).
Γράφαμε τις ακόμα πιο προάλλες για τον Άραχθο (κατά κόσμον Rio de La Plarta) που τσάκισε το μικρό φράγμα του Ιμαρέτ που έλεγχε τη ροή του νερού που αρδεύει τον κάμπο και έθετε σε κίνδυνο το Γιεφύρι της Άρτας κι ότι θα χρειαζόμαστε έγγαμο πρωτομάστορα οσονούπω…  
Όλα αυτά μαζί, λοιπόν, ήρθαν να συγκεραστούν στο Ιμαρέτ. Το Ιμαρέτ είναι το Οθωμανικό Πτωχοκομείο της Άρτας, ένα κυκλικό και ιδιαίτερο οικοδόμημα σε ένα παραδεισένιο περιβάλλον που έδωσε το όνομα στην περιοχή και οι Αρτινοί συνεχίζουμε να το αποκαλούμε έτσι, σε πείσμα της νεοΕΛληνορθόδοξης politically correct ονομασίας «Ελαιούσα»…  Αν, λοιπόν, αναρωτιέστε πόθεν προέκυψεν ο τίτλος του υπέροχου βιβλίου του Γιάννη Καλπούζου (ψηφίστηκε και πήρε το βραβείο αναγνωστών Ε.ΚΕ.ΒΙ. για το 2009), έχετε την απάντηση! 


Εκεί, λοιπόν, στο Ιμαρέτ υπάρχει ένα εργοστάσιο χυμοποίησης που ακούει στο όνομα ΕΣΠΕΡΙΣ και που, πιστό στη μοίρα της κάθε παραγωγικής μονάδας στο Los Artales, παραμένει ανενεργό και εγκαταλελειμμένο για πολλά-πολλά χρόνια, συμβάλλοντας και αυτό -ως οφείλει άλλωστε- στην καταβαράθρωση κάθε έννοιας «ρυθμών ανάπτυξης» της περιοχής.
Μόνο που το εν λόγω εργοστάσιο, από την παλιά καλή εποχή που δούλεψε για τελευταία φορά, φρόντισε να κρατήσει στις δεξαμενές του καμιά εικοσαριά τόνους μαζούτ.  Με τα χρόνια, μέταλλα είν’ αυτά και οξειδώνονται κι αδυνατίζουν, βάνες είν’ αυτές και χαλαρώνουν, μαλάκες κυκλοφορούν αδέσποτοι και παίζουν μ’ ότι βρουν μπροστά τους, ποιος ξέρει τι και πως, η διαρροή μαζούτ στην κύρια αρδευτική τάφρο ξεκίνησεεεεεε… ακριβώς εκεί, στο φράγμα του Ιμαρέτ που αρδεύει τον κάμπο και καταλήγει στον Αμβρακικό!
Η διαρροή έγινε αντιληπτή, τυχαία από περαστικούς, μετά από τέσσερις – πέντε μέρες και ειδοποιήθηκαν οι αρχές οι οποίες έλαβαν και μέτρα, και πόδια, και ίντσες, και λεύγες, ότι παίρνονται τέλος πάντων . Πάντως τέσσερα με πέντε τονάκια από αγνό παρθένο και φυσικώς πεπαλαιωμένο μαζούτ κύλισε στις όχθες και ευτυχώς, επειδή έβρεχε τις προηγούμενες μέρες και ανάγκες για άρδευση δεν υπήρχαν, η ροή νερού προς τον κάμπο ήταν πολύ περιορισμένη… αλλά η μαύρη λάσπη στρογγυλοκάθησε στις όχθες και το πετρέλαιο αμέριμνο επέπλεε στο νεράκι!

Ο νυν νομάρχης και υποψήφιος δήμαρχος του νέου διευρυμένου Καλικράτειου δήμου Αρταίων άδραξε την ευκαιρία να γίνει ο Μπάρακ Ομπάμα της νέας Αμβρακίας… Αν και δεν είναι θέμα της Νομαρχίας γιατί η τάφρος είναι ευθύνη του ΤΟΕΒ (Τοπικός Οργανισμός Εγγείων Βελτιώσεων) που δεν ανήκει στη νομαρχία, εν τούτοις μας έκανε τη χάρη να επέμβει, να βγει στα κανάλια, να καλέσει ειδική εταιρεία καθαρισμού από τη θεσσαλονίκη, να φωτογραφηθεί για τις εφημερίδες, να συνεργαστεί με τον νυν δήμαρχο και πιθανό αντίπαλό του στις εκλογές, να δώσει συνεντεύξεις, να συσκεφθεί με τη ΔΕΗ και την περιφερειάρχη, να εκδώσει ανακοινώσεις, και τελικά να δώσει 70.000 €υρώ που, όπως λένε διάφοροι κακεντρεχείς, όχι δε φτάνουν για σκούπισμα και φασίνα αλλά μόλις για να χώσουμε τη σκόνη κάτω απ’ το ταπέτο. Σοβαρότης μηδέν δηλαδή!
Ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου, για να τη σκαπουλάρει τράβηξε και μια μήνυση κατ’ αγνώστων για δολιοφθορά και το δούλεμα καλά κρατεί



Τέσπα, το μαζούτ φαίνεται να μην έφτασε τελικά στον Αμβρακικό, αλλά δικαίως οι Ενεργοί Πολίτες Αμβρακικού επανέρχονται δριμύτεροι στην ωρολογιακή βόμβα των εγκαταστάσεων αποθήκευση πετρελαιοειδών της Αμφιλοχίας:
ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΥ
47100 Ανέζα – ΑΡΤΑ

Αρ. Πρ. 07/20.06.10


Προς
     1. Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
2. Βουλευτές νομών Άρτας, Αιτωλοακαρνανίας και Πρέβεζας

κοιν. -
   Μ.Μ.Ε.

Θέμα: Άμεση απομάκρυνση όλων των δεξαμενών καυσίμων από τον Αμβρακικό.


Κυρία Υπουργέ, κύριοι Βουλευτές,

Η πρόσφατη διαρροή μαζούτ στον ποταμό Άραχθο, πρέπει να μας αφυπνίσει και να δράσουμε όλοι μαζί για την άμεση απομάκρυνση όλων των δεξαμενών καυσίμων από τον κλειστό Αμβρακικό Κόλπο.
Την τελευταία 10ετία είχαμε 7 προσαράξεις δεξαμενόπλοιων μέσα στον Αμβρακικό και σε μια απ αυτές το πλοίο μετέφερε υγρή πίσσα, αλλά ευτυχώς επικρατούσαν ευνοϊκές καιρικές συνθήκες και δεν προκλήθηκε διαρροή και οικολογική καταστροφή.
Δεν μπορούμε όμως να ρισκάρουμε κάθε φορά και να επαναπαυόμαστε ότι δεν πρόκειται να συμβεί αυτό το κακό εδώ σ εμάς. Η οικολογική καταστροφή στο Κόλπο του Μεξικού και το κόστος της όποιας αποκατάστασης του θαλάσσιου περιβάλλοντος είναι τεράστιο και αμφίβολο μετά από πόσα χρόνια μπορεί να επανακάμψει το οικοσύστημα της περιοχής. Η οικολογική καταστροφή που προκάλεσε η βύθιση του δεξαμενόπλοιου ΕΡΡΙΚΑ σε ανοικτό ωκεανό στις ακτές της Γαλικίας στην Ισπανία είχαν τεράστιες επιπτώσεις στο οικοσύστημα της περιοχής.
Εμείς τι περιμένουμε και δεν απομακρύνουμε τις δεξαμενές καυσίμων μέσα από ένα κλειστό προστατευόμενο Κόλπο;
Παρακαλούμε κυρία Υπουργέ και κύριοι βουλευτές να δρομολογήσετε άμεσα την απομάκρυνση όλων των δεξαμενών καυσίμων από τον Αμβρακικό, γιατί οι ευθύνες σε μια ενδεχόμενη οικολογική καταστροφή θα είναι μεγάλες και οι βλάβες στο οικοσύστημα του Αμβρακικού μη αναστρέψιμες.
Ο Πρόεδρος
Παύλος Χαραλάμπους       

   Κι εδώ μιλάμε για 300 κυβικά μέτρα (300.000 λίτρα) και καμία νομοθετική πρόβλεψη - υποχρέωση για διπύθμενα τάνκερ, που σημαίνει ότι κάθε σαπιοκάραβο μπορεί να μπαίνει στον Αμβρακικό και να  φορτώνει και να ξεφορτώνει πετρέλαια!



Έχουμε όλα τα εχέγγυα για να γίνει ανά πάσα στιγμή ο Αμβρακικός ένας εφιάλτης.
Έχουμε λύματα χοιροτροφικών μονάδων που οι βιολογικοί τους δουλεύουν κάθε χριστούγεννα ή πάσχα κάθε τρίτης δίσεκτης χρονιάς, λόγω κόστους όπως ισχυρίζονται οι χοιροτρόφοι.
Έχουμε ανεξέλεγκτες και αυξανόμενες ποσότητες φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων απ’ τον κουρασμένο κάμπο που στραγγίζουν στον Άραχθο και τον Λούρο και καταλήγουν στον Αμβρακικό.
Έχουμε δραματική μείωση της εισρέουσας πλούσιας θρεπτικής ιλύος των δύο ποταμών που εκβάλουν στον Κόλπο λόγω των τριών φραγμάτων της ΔΕΗ στη ροή τους.
Έχουμε μείωση της (ήδη μικρής) ανανέωσης των νερών από το Ιόνιο με την ακόμη μεγαλύτερη στένωση του στομίου του προς αυτό, από επιχωματώσεις για την κατασκευή μιας μαρίνας.
Έχουμε εκατοντάδες τόνους ψαριών σε ιχθυοκαλλιέργειες, που ο μαζικός θάνατός τους (όπως έχει συμβεί και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν) είναι κάτι όχι έκτακτο αλλά αναμενόμενο.
Έχουμε άρχοντες και αρχές κάθε επιπέδου που στερούνται παντελώς κάθε υπευθυνότητας και κάθε σοβαρότητας.
Έχουμε απίστευτη τύχη που ακόμα ο Αμβρακικός βγάζει φρέσκο ψάρι, απίστευτες κουτσομούρες και θεϊκές γάμπαρες (γαρίδες γίγας) που ζούνε πάμπολλες οικογένειες ψαράδων, που στις βόρειες λιμνοθάλασσές του έχει ονειρεμένους βιότοπους σπάνιων ειδών (αργυροπελεκάνοι κλπ), φυσικά διβάρια (που ανήκουν στο ιερατείο βέβαια, αλλά ευτυχώς δε τα τσιμεντώσανε ακόμα προς δόξαν Κυρίου, αλλά ξεζουμίζουν με νοίκια όσους τα χρησιμοποιούν), παράλια χωριά που μπορείς να ξεκουράζεσαι και να απολαμβάνεις τα μπάνια σου…
Σε απλά Ελληνικά, το ότι δεν έχουμε γίνει ιδανικοί αυτόχειρες μέχρι σήμερα, είναι από καθαρή τύχη!

Διαβάστε την ειδησιογραφία από το EPIRUS GATE κάνοντας 1 και 2 και 3 και  4 και 5 και 6 και 7 και 8 και 9 κλίκ. και
Διαβάστε και το ΚΕΝΤΡΙ που ξέρει πολλά και δε μασάει τα λόγια του κλίκ, ματακλίκ και ξαναματακλίκ.
   
    

4 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλά μωρέ άρρωστε, σ' αυτή την ανάρτηση βρήκες να trollάρεις;

    Για όποιον δεν ξέρει, ο από πάνω είναι ένας κατακαημένος που ψάχνει να βρει πρόθυμους Διοκλητιανούς για να ομολογεί και να μαρτυρήσει και να γίνει άγιος. Τον έχω συναντήσει σε πολλά blogs να εκθέτει ανερυθρίαστα τη κακία του, το μίσος του, την ακατάσχετη βλακεία του και να επιδεικνύει την αισχρή αγά-προς-ραγιά "ηθική" του.
    Ο ταλαίπωρος, ακούει φωνές, νιώθει αγγίγματα στο σώμα του, πιπιλιές στο αφτί του και ρουφηγματάκια στο μαλακό του υπογάστριο, αλλά αντί να ονειρεύεται τη Μόνικα Μπελούτσι, φαντάζεται τον γιαχβέ να του τα κάνει όλα αυτά γιατί είναι 100% πεπεισμένος ότι είναι ο εκλεκτός του.

    Ορθόδοξε, είσαι εντελώς ανεπιθύμητος εδώ μέσα, για αυτό τα μηνύματά σου θα σβήνονται, εκτός από εκείνα που θα τοποθετώ στα βοθρολύματα του blog.
    Σου προτείνω να βρεις ένα καλό νευρολόγο-ψυχίατρο (και δεν εννοώ τον Καρπαθίου)να σε βοηθήσει με μια απλή φαρμακευτική αγωγή και ίσως έτσι μπορέσεις να ζήσεις μια αξιοπρεπή ζωή.
    Έξω από δω τις μίζερες ονειρώξεις σου! Είσαι εντελώς ανεπιθύμητος. Εδώ δε σταυρώνουμε, δε βασανίζουμε, δεν απαιτούμε ομολογίες και θυσίες στα είδωλα...
    Σε παρακαλώ να μη ξανάρθεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μαλακίες. Πότε ήταν καθαρός ο Αμβρακικος για να μολυνθεί τώρα? Εδώ πήγαινα στο Μενίδι περυσι για μπάνιο κ μεσα στην παραλία έβρισκα κόπρανα λέμε. Κι οι Μενιδιάτες μάλιστα την καμαρώνουν κ θεωρουν ότι είναι το αξιοθέατο της περιοχής. Αλλά εχε χάρη που στην κατασταση που είμαι αυτο το καλοκαίρι δεν εχω άλλη επιλογή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε Ανώνυμε, με μεγάλη μου λύπη, σε ελάχιστα μπορώ να διαφωνήσω μαζί σου!

    Καθαρός ήταν ο Αμβρακικός στα μέσα-τέλη της δεκαετίας του '70, όταν στο Μενίδι πιτσιρικάς, μάζευα αστερίες και ιππόκαμπους, όταν τα δελφίνια μας επισκεπτόντουσαν κάθε μέρα και ο οικισμός επεκτεινόταν σε μονή σειρά σπιτιών πάνω από την Εθνική Οδό. Έτσι τον θυμόταν κι ο πατέρας μου για πολλές δεκαετίες, αλλά δεν τον γνώρισε έτσι η κόρη μου, στις αρχές της δεκαετίας του '90.

    Σίγουρα δεν πιστεύω ότι μπορεί η σημερινή κατάσταση να αναστραφεί και να ξαναγίνει όπως τότε... αλίμονο! Αλλά μια καλή αρχή θα ήταν να αποσύρουμε τις ωρολογιακές βόμβες (ιχθυοκαλλιέργειες-πετρέλαια) και να ελέγξουμε τις χρόνιες παθήσεις... ανάμεσα σ' αυτές και οι αντιλήψεις των Μενιδιατών (και όχι μόνον) περί "ανάπτυξης".
    Αυτό που υποστηρίζω είναι ότι στη παρούσα φάση οφείλουμε να τον προστατεύσουμε από το να γίνει μια τοξική σούπα και μετά, θα βρει το δρόμο του μόνος του.

    Ευχαριστώ για την επίσκεψη!

    ΥΓ: Ούτε εγώ έχω άλλη επιλογή! Τον Αύγουστο εκεί θα είμαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή